Dorien Hiethaar, Sneeuw

Reeds weken ligt de sneeuw met opgetrokken lippen
te krimpen in de wind, te drogen aan zijn dorst.
Hij sterft niet aan de dooi, hij sterft aan de vorst.
Er stuiven korrels van zijn huid om te gaan drinken.
        _Chr. J. van Geel, februari 1955

Sinds de jaren tachtig werkt schilder Dorien Hiethaar in, wat zij noemt, haar lievelingsbos. Het is het bos van haar kinderjaren waar ze een groot deel van het jaar opnieuw is gaan wonen. Een coulisselandschap, stukken naald- en loofbos met hier en daar een akkertje en weiden; in de verte de IJssel en een verstopte heidevlakte. Op deze plek vindt Hiethaar alle onderwerpen voor haar schilderijen en tekeningen: de bomen, de bospaden, de bladeren en planten, de vijver, de moestuin. Voor haar de woordenloze dingen: “Ik schilder over alles waar ik geen woorden voor heb, want schilderen komt uit het gebied waar geen woorden zijn. Om te schilderen moet het stil zijn, geen woorden, geen gedachten, niets meer weten, helemaal leeg zijn.”

Regen, weer of wind, Hiethaar werkt praktisch altijd buiten. Als het moet, beschut onder een grote vissersparaplu. Ze loopt het bos in, kijkt en kijkt en laat zich verrassen. Zonder voorstudies te maken, schildert ze direct op het doek, omringd door de natuur en haar onderwerp tastbaar voor ogen. Herkenbaar: ja, maar tegelijkertijd: zo zou het ook kunnen zijn. Een woordeloos vertellen over de magie die Hiethaar daar, op die plek ervaart. Soms is de weg daarnaar toe een strijd en duurt het lang voordat een schilderij af is.

Sneeuw maakt de stilte voelbaar. Een woud van veelkleurige stammen in voornamelijk blauwen en groenen. De peilloze okerkleurige diepte van het water; de weerspiegeling die diep de aarde in lijkt te boren. En overal die ongerepte, voetstaploze sneeuw. De locatie van Hiethaars Lievelingsbos is geheim. En, zoals kunstcriticus Françoise Ledeboer een aantal jaren geleden opschreef: “dat is fijn, want we willen toch ook niet weten waar Alice in Wonderland haar avonturen beleefde?”

Dorien Hiethaar (Joppe, 1951)
Sneeuw 1989
acrylverf op doek, 75 x 95 cm
verwerving: aankoop 1995
inventarisnummer: 8621